vrijdag 4 oktober 2013

Kennel van Kneusjes

Vandaag dierendag.
Met het nieuws dat we gisteren mochten ontvangen van de dierenarts, omtrent onze zwarte macho, niet zo'n leuke dierendag dit jaar.
Zo nu en dan springt er een duiveltje in mijn gedachten, die me de vraag stelt waarom ik in godsnaam mijn oog heb laten vallen op het ras Bearded Collie.

Toen we in 1991 gingen rondkijken naar een viervoetige huisgenoot had ik nog nooit van het ras gehoord. Ik vond de briard mooi en manlief de bobtail. Mijn oom opperde de Bearded Collie en na het zien van puppy Chico was ik tot over mijn oren verliefd op het ras. Niet wetende wat voor impact de Bearded collie op mijn leven zou hebben.

80 procent ervan is fantastisch; trouw, speels, lief, zorgzaam, huishond, behendigheidshond, showhond. Maar die andere 20 procent is minder. Die kant bevat onverwachte ziekten en te vroeg afscheid nemen van je hondse vrienden.

Mijn lieve maatje Chico stierf, na een leven lang problemen met niet willen eten en chronische diarree, aan de gevolgen van acuut nierfalen. Pas 10 jaar oud.Misty, onze tweede kreeg ouderdoms- HD als gevolg van een bot afwijking. Ik ging dieren- EHBO volgen om hem zijn laatste jaren qua kwaliteit te kunnen verbeteren, bereidde me voor op een afscheid op het moment dat zijn achterhand hem in de steek zou laten. Steeds krabbelde hij echter weer uit diepe dalen omhoog als ik me er bij neer had gelegd dat ik hem moest laten gaan. Tot die bewuste duivelsdag, 6-6-2006 dat ik hem moest laten inslapen. Niet omdat hij door zijn achterhand was gezakt maar omdat hij door een spontane interne bloeding compleet zijn wereld kwijt was.

Intussen was, tijdens onze verhuizing naar en verbouwing van een koophuis,Dobby bij ons komen wonen. Dobby is het achterneefje van Misty. Omdat we geen vergelijkingen wilden maken kozen we een bruine reu uit.
Met mijn oudere beardies, ten tijde van kleine kinderen en wisseldiensten, was het nooit mogelijk geweest om behendigheid te gaan doen, dus besloot ik dat met Dobby te gaan doen, toen hij oud genoeg was.Maar eerst moest hij al het eerste half jaar onder het mes omdat hij een navelbreuk had die toch niet dicht groeide nadat hij bij ons kwam wonen.
Maar komt tijd komt genezing en zo gingen we ook weer voor een tweede beardie erbij want een was maar alleen.

Zo kwam Nelson bij ons wonen. Door de dieren EHBO was mijn interesse voor kynologie gewekt en dus ook voor de showwereld. Van het een kwam het ander en ik wilde graag een teefje erbij om misschien ooit een nestje mee te fokken. Bij het zien van Keshia, was ik op slag verliefd op haar. En dat terwijl ik per toeval was gestuit op de kennel van haar moeder.Haar vader was ook nog een reu die ik erg mooi vind.
Met mijn fokplannen voor ogen liet ik HD-foto's maken van mijn honden.Nelson had een super score HD A, norberg 40 maar mijn behendigheidshond Dobby bleek HD-D te hebben als gevolg van eenzelfde botafwijking als zijn oudoom Misty.Uiteraard de fokker verwittigd en na hele discussies met de fokker van de vaderhond heb ik de HD-foto's opnieuw laten beoordelen.Dezelfde uitslag kwam naar boven.Weg mijn behendigheidstoekomst met hem!En fokken was al helemaal uitgesloten!

Hoe hard bleek de wereld rondom; breng terug naar de fokker en vraag een nieuwe, laat hem inslapen, etc... Toeval? Hoe groot is nu de kans dat twee HD-A ouders een HD-D hond krijgen?

Een paar jaar later bleken gelukkig Keshia's HD waardes in orde (HD A nb 30), had ik nog meer kynologische kennis opgedaan en de fokkerscursus van de rasvereniging gevolgd, dus hoopte ik dat een volgende loopsheid een nestje te weeg zou brengen. Mijn wens was met Nelson en Keshia samen mijn kennellijn te beginnen. Het lukte niet. Nelson wilde wel maar Keshia liet het niet toe. Nu was ze dikke vrienden met Dobby en sommigen opperden dat ze het misschien niet wilde omdat ze met twee reuen in een roedel leefde. Maar nee..Zelfs niet nadat Dobby gecastreerd was en Nelson de enige gegadigde. Tuurlijk had ik wel een andere reu kunnen "gebruiken"om een nestje te krijgen maar dat was niet mijn doel. Puppies komen er genoeg op de wereld, ook Bearded Collie pupjes.

Dus zette ik mijn fokkersplannen in de kast voor ( heel veel ) later en genoot gewoon met mijn opgroeiende gezin van mijn viervoetige huisgenootjes. Met Keshia was ik intussen begonnen met behendigheid en alhoewel ze in doen en laten een heel andere training vereiste dan Dobby, lukte dat vrij aardig.Tot ze een hele tijd geleden verkeerd van ons bed afsprong en een elleboogblessure opliep, die doordat haar spier/peesbouw dit niet kan opvangen, een blessure is geworden die bij tijd en wijle bij teveel springend enthousiasme weer opdoemt. En voor de tweede maal in 5 jaar moet ik mijn behendigheidstraining in de wilgen hangen.

NOg steeds gewoon toeval? Ik geloof er niet in..dan is het toeval bij mij gebaseerd op negatieve zaken. Zelf kreeg ik in 1995 na een keizersnede als gevolg van het HELLP-syndroom een dochtertje. Kans 1 op 1000 zwangere vrouwen. de kans dat zij een autistische afwijking zou hebben nog kleiner, maar ze had PDD-nos en een laagbegaafd IQ.En ik kan nog wel meer zaken in mijn leven opnoemen die zo'n toevallige kans hebben gehad.

Hoe groot is de kans bijvoorbeeld dat een hond gebeten wordt door een besmette teek? hoe groot is de kans op de ziekte Cushing?
Nelson kreeg twee keer in nog geen anderhalf jaar met een tekenbeet met ring rondom te kampen en moest aan pittige antibiotica.Omdat hij na de laatste kuur plots meer leek te drinken en plassen begon ik dat in de gaten te houden. Al vanaf dat hij pup was noem ik hem mijn ADHD- hondje, zo lief maar ook zo druk. omdat hij bijna altijd net als een teef grotere plassen deed duurde het even voor het opviel en ik maar begon te tellen. Van eerst 6-7 tellen liep het op naar 16-35 tellen per plas.Maar omdat ik op internet las dat de doxoral die hij voor de lyme had gekregen de weerstand kon ondermijnen en je eigenlijk ( wat ik dus niet wist) gedurende de kuur extra vitamine moest geven, weet ik het daar aan. Ook toen hij in het voorjaar zijn vacht begon te verliezen weet ik het eerst aan een reactie op de frontline van de week ervoor en aan de rui. ik ging over op ander omega 3 rijk voer in de hoop dat het de vacht zou verbeteren. Maar intussen zag ik symptomen die Chico destijds net vooraf aan zijn nierfalen ook had, al kon ik het (liever nog meer) willen eten erbij niet verklaren. Tot ik las over Cushing.Toen vielen alle puzzelstukjes bijeen.

Toch was ik bang om naar de dierenarts te gaan. Dat ik weer m'n zwarte lieveling moet laten gaan. Met loden schoenen aan nam ik Nelson mee. Door alle informatie, universiteitsonderzoeken en forumdiscussies over Cushing heb ik meteen aangegeven dat ik dacht dat Nelson cushing had en waarom. Helaas moeten eerst via het bloed nier en leverfalen, schildklierproblemen en suiker worden uitgesloten. Alles is (nog) helemaal okee. Dus toch de cushingtest.Nelson maakte het mij en de DA moeilijk door exact de grenswaarde te hebben, wel of geen ????? Zou het toeval dit keer wel gunstig gezind zijn?
Nee.De tweede, driedagentest, was overduidelijk; dag 1 en 2 waardes 36 en 30 ( en dus ver boven de grenswaarde van 10) gaven aan dat hij Cushing heeft, de testdag gaf een waarde aan van 5, meer dan 50% minder dan het gemiddelde van de eerste twee dagen en dus duidelijk een hypofysetumor.
Ja en dan?
Je hond heeft Cushing.de hypofyse tumor is een ( goedaardig maar ongeneeslijke)kankercel.Een operatie is te riskant.( ik wil mijn hond ook niet verliezen op de operatietafel), bestraling mag in NL niet meer en het enige medicijn vetoryl is geen geneesmiddel maar een middel dat alleen de "externe" symptomen als plassen en vacht "aanpakt". Een ook nog zeer duur middel met zeer ernstige bijwerkingen tot verlammingen, addison disease en sudden death aan toe, die geen extra levensverwachting biedt maar wel de verdergaande ziekte voor de buitenwereld, en jouw als baasje dus, verbloemd.

De DA weet mijn tegenstand voor vetoryl.In overleg met hem en met manlief heb ik besloten dat ik het eerst even laat bezinken.Nelson goed blijven verzorgen en voor de tijd, hoe lang ook, die rest van hem en met hem genieten

Hetzelfde toeval wil dat er sinds kort ook een pupje woont, verwant aan mijn eerste maatje Chico, Nienke, dat mij de kans geeft positief te blijven kijken naar een toekomst vol Bearded Collies.
Want naast dat duiveltje dat zich afvraagt waarom ik in godsnaam voor een Bearded Collie heb gekozen, zit ook een engeltje dat me duidelijk maakt dat liefde altijd overwint, ook het lot.En die liefde voor de Bearded Collie zit diep en een ander ras hoort gewoon niet bij me, wat er ook gebeurt.
Dus mocht je, net als ik verslaafd zijn aan Beardies, mooi, lelijk, lief, stout, dik, dun, reu, teef, oud, jong, gezond of gekneusd, dan ben je altijd welkom met je viervoeter
bij de Kennel van Kneusjes.
Een dikke dierendagknuffel voor jullie viervoeter!

vrijdag 13 september 2013

Puppypret

Aan het genieten van onze kleine pup.Nienke is begonnen met "toverballen". Als eerste met een "witte"punt midden op de staart is het lichtgrijs nu overal aan het "uitspringen". Als ze je aankijkt, zie je een uiltje met lichtgrijze haren rondom de ogen, het lijkt net of ze sokjes aan heeft, met lichtgekleurde hieltjes en her en der zie je onder de donkergrijze haren lichtere "uitspringen". Zo leuk om er elke dag weer nieuwe lichtgrijze plukjes te ontdekken, ben benieuwd of we met kerstmis dit jaar een sneeuwwitte hond hebben.

Na de eerste onwennigheid van een kleine pup in de roedel beginnen de volwassen beardies nu langzaam te ontdooien. Nelson had zich natuurlijk al vanaf het eerste uur opgeworpen als haar mentor, maar ook Keshia wordt door Nienke inmiddels als "juf"gezien. Vooral nu we samen wandelen overdag. Gisteren nog bleek dat Keshia's instinct op een puppy te beschermen groter was dan haar eigen ( bijna overwonnen) angst voor vrachtwagens toen ze, om Nienke te beschermen voor een bestelbus, die op de weg langs het grasveldje waar Nienke stond kwam langsrijden, tussen Nienke en de weg in ging staan.Wel geeft Keshia duidelijk aan dat ze niet wil dat Nienke aan haar positie toornt dus hoop ik maar dat dit ook in de puberteit duidelijk blijft voor dat kleine duivelinnetje.

Helaas doet Nienke ook alle niet zo mooie dingen na, zoals staan blaffen ( keffen nu nog) als we uitgaan en als het bijna etenstijd is zit er nu niet 1 zwarte reu kwijlend bij de aanrecht maar ernaast een klein hummeltje, slijmballerige blikken werpend op je.
Ook de gewoonte van Baas om de jongens s'ochtends bij het ontbijt een boterham te geven is door Nienke opgepikt, dus zit er nu tussen die twee stoere macho's zodra de broodzak knispert een heel klein meisje ook te wachten op haar, nog klein, stukje brood. De andere dame volgt altijd pas, als ze is uitgeslapen en zoals het een prinses betaamt wil zij geen droog brood, wel graag MET boter, Baas!

Tot voor kort waren de volwassen Beardies van mening dat ze niet met -dat kleine ding- wensten te spelen, hoe zeer Nienke ook haar best deed om ze te paaien tot. Gelukkig zijn er onderweg met wandelen altijd wel hondjes die willen spelen, vooral een klein bruin volwassen hondje vind Nienke net zo interessant als Nienke haar.
Omdat Nienke echter van mening is dat alles dat net zo groot is of kleiner dan haar ook een pup is en dus kan spelen, komen we soms wel in onverwachte situaties terecht. Bijvoorbeeld als we het bijna 19 jarige Jack Russel teefje ( de originele kleine soort) tegenkomen, die helaas niet meer zo goed ter been is. Gelukkig heeft ze na de eerste opwinding wel door dat respect gewenst is. Ook de puppies op de les en de berner sennen pup van Vrouwtjes Broer mogen zich tot haar speelkameraadjes rekenen.

Volgen is een issue waar we hard aan moeten gaan werken thuis en op de cursus want afgeleid door alle indrukken springt mejuffrouw van hot naar her.En doet ze het wel goed dan is er het probleem dat haar belonen betekent dat ze dan direct weer huppelt, in de riem bijt of iets anders doet wat niet hoort.Maar de eerste les had ze wel gelijk door dat het de bedoeling was bij het bakje om down te gaan. het bakje om straks plaats mee aan te leren op afstand. Frappant is dat Nienke bij iets leren de blackboxmethode volgt en uitprobeert te vinden wat het goede is dat gevraagd wordt.Nog een lange weg te gaan maar we komen er vast en zeker.

Maar terug naar grote beardies, kleine pup.... Dobby, onze oudste van 8 jaar, heeft de eerste weken Nienke volledig genegeerd en gromde regelmatig als ze in zijn buurt kwam. Blijkbaar heeft haar meisjesachtig charme zijn doel nu bereikt want sinds een kleine week worden er voorzichtige toenaderingen gedaan. Misschien dat het ook heeft geholpen dat nu die eigenwijze reu met dat kleine hummeltje s'avonds samen de laatste wandeling doen..?

Nienke die dol is op een balletje speelt graag een spelletje ermee met Baas. Dobby, ook een balletjesfreak, had de bal gehoord en kwam hem in eerste instantie afpikken van Nienke. Zij aan de andere kant liet dat niet op zich zitten en ging al keffend de aanval in. Baas nam toen, heel verstandig, een tweede bal erbij en gooide deze zo dat ze allebei eentje konden halen. Als ze hem in de bek hadden, liepen de twee opzettelijk rakelings en grommend langs elkaar door om elkaar te provoceren en te laten zien dat ze een speeltje hadden.
Net twee peuters , die niet met en ook niet zonder elkaar spelen met hetzelfde.

Sinds dat moment mag Nienke bij Dobby in de buurt, ze wordt niet meer weggesnauwd als hij met Vrouwtje het ochtend knuffelritueel heeft, maar mag er bij. Ze liggen samen op de bank.
En eergisteravond; Dobby ligt tussen bank en tafel te slapen, Nienke komt aan en gaat langs de andere kant van de tafel liggen...heel stiekem tikt ze Dobby aan, hij doet eerst of hij haar niet ziet maar als ze wegkijkt snuffelt hij gauw aan haar hoofdje.Dan tikt hij met een poot haar "per ongeluk"aan, zij snuffelt aan zijn bek..en zo gaat dat om en om een tijdje door, heel subtiel. Dan ineens wordt het aantikken wat pittiger en Nienke springt in de uitdaaghouding, gebogen door de voorpoten..in stilte daagt ze hem uit en Dobby gaat zelfs op zijn rug liggen om met haar te kunnen tuttelen...we hebben in alleen maar genietend toegekeken.Tot vanuit het niets het hek van de dam was en een grote bruine en een kleine blauwe beardie door de kamer raceten. Nienke wel nog een beetje de bescherming van de meubels opzoekend vanwege het aanstormend grote geweld.
Maar wat Fantastisch!

Met de dagen die voorbij gaan zie je de twee samen steeds meer toenadering zoeken om met elkaar te kuiten en lummelen. Samen in de mand bijvoorbeeld;


Keshia is soms wat jaloers en dat merk je dan doordat ze probeert Dobby te corrigeren in zijn speelsheid naar Nienke maar beiden trekken zich er (gelukkig) niets van aan dus gaat Keshia dan maar op de bank naar ze liggen kijken.
Nelson vind het allemaal prima als zijn protegé maar niet in "gevaar"komt...

Tja! En na het spelen gaat een koekje van vrouwtje er wel in hoor!


zondag 7 juli 2013

puppies knuffelen

Voor de tweede keer wezen puppy knuffelen...
Op weg van het Limburgse naar het Gelderse land..lekker warm in de auto dus de airco moest af en toe aan de slag. Bij de tussenstop net na de brug bij Arnhem, stopt naast ons een grappige rode auto, beplakt met roze bloemen en met wimpers op de koplampen. In de achterbak staat een bench..tuurlijk even nieuwsgierig vragen of er een puppy in zit. Verrassing!
In de bench liggen twee mini-biggetjes, net opgehaald. Twee klein blijvende meisjes met de namen Peppi en Kokki, onderweg van Brabant naar Deventer. Een leuk gesprekje volgt over het houden van biggetjes, de keuze ervoor en wat ze eigenlijk eten. Interessant!
Weer verder op weg naar de Veluwe.
Daar aangekomen worden we hartelijk begroet door een stel beardie dames en een zeer enthousiaste bruine beardie puber en worden we met hun baas meegenomen naar de serre, waar het zestal beardie pupjes zich vermaakt met speeltjes in een grote ren.
Nieuwsgierig komen ze naar de spijlen om vervolgens te proberen met drie tegelijk op je vingers te bijten om te zorgen dat de doorkomende kiesjes minder pijn doen.
Het zwarte reutje probeert zich via de spijlen omhoog te werken, al jankende op een toontje van "ik wil dat je me oppakt"...Mams komt maar eens inspecteren.
Omdat het steeds warmer buiten wordt gaan we, samen met de pupjes, naar binnen, waar Mams ze even voorziet van een melkmaaltijd. Als gretige wolfjes storten ze zich op de tepels. Tot Mams er genoeg van heeft en de puppenruimte verlaat, en ze na wat speels vechtende capriolen, een voor een, in allerlei standjes, aan hun siesta-slaapje beginnen.
Tijd voor een gezellig gesprek met de familie. We worden zelfs verwend met een kopje heerlijke soep en broodjes.
Als de pupjes weer langzaam wakker beginnen te bewegen.. mag het blauwe meisje, waar we vanaf moment A van gecharmeerd zijn, lekker bij het nieuwe Vrouwtje op schoot. Heerlijk knuffelen. "Pleegmams" neemt een van de bruine reutjes bij zich. De oogjes beginnen hun toekomstige kleur te vertonen en de haartjes zijn al een flink stuk langer dan twee weken geleden.logisch want ze zijn ook flink gegroeid.
Mams die nog eens bij de pupjes is gaan kijken, komt in sneltreinvaart aangespurt als ze ontdekt dat er twee pupjes verdwenen zijn, maar na even te hebben gesnuffeld of alles goed is met haar kinders, mogen ze toch blijven. Ons blauwe meiske gaat samen met haar bruine broertje mee de tuin in, het gras ontdekken en nog even lekker knuffelen.
Na een poosje wil ze graag terug naar haar broertjes en zusje, waar ze zich nestelt tegen haar zusje om lekker weer even te gaan slapen. Mams komt weer even inspecteren als de grotere bruine pup, die op zijn eigen stekje naast de pupjes ligt begint te jammeren. Als ze ontdekt dat het niet haar kinders waren gromt ze tegen hem, alsof ze wil zeggen dat hij niet moet doen dat hij een van haar puppe- kinderen is.
De middaguurtjes vervliegen met gezellig gepraat en onderwijl genieten van puppies. En dan is het al weer tijd om naar huis terug te gaan.Na zo'n twee uurtjes, nog nagenietend, in de auto ( poeh wat is het warm) komen we thuis aan. Kan bijna niet wachten tot we weer gaan...jammer dat we niet dichterbij wonen....gelukkig bestaat er facebook.
Er volgt een enthousiast ontvangst door een drietal beardie batjes, die zoals verwacht uitgebreid Vrouwtjes kleren gaan afsnuffelen en terwijl ze kort daarvoor nog liever bij Dochterlief lagen, zijn ze daarna niet meer weg te slaan uit de buurt van Baas en Vrouwtje. Met een kop koffie, wat te eten en als de avond verkoeling brengt, een gezellige lange wandeling met de Doggies, sluiten we een heerlijke dag af.

donderdag 27 juni 2013

Hond; gewicht, gezondheid en voeding

Hond; gewicht en voeding In de hondenwereld zijn de meningen verdeeld over wat goed en fout is qua voer voor de hond. Droogvoer van danwel topleverancier danwel gewoon van een discountsupermarkt,blikvoer, compleet-vleesprodukten (KVV), rawfood of barfen.
Er zijn allemaal voors en tegens op te noemen voor elk van deze produkten, meestal gebaseerd op de ervaringen van de eigenaren. De ene hond kwakkelt zijn hele leven op het duurste voer, de andere hond heeft een lang leven zonder gebreken, altijd alleen maar het goedkoopste voer gehad, dat de eigenaren zich konden veroorloven.
Wanneer er iets met de hond aan de hand is, schrijven dierenartsen maar al te graag een duur dieetvoer voor, uiteraard dat van een fabrikant waarmee ze zaken doen. Maar is het wel echt het beste voor de hond?
wat heeft uw hond nu werkelijk nodig en hoe weet u of uw hond niet te dik of te dun is? Is het duurste voer echt het beste of is het gewoon commercie?

De hond, de gedomesticeerde soortgenoot van de wolf, heeft er eeuwen over gedaan om te komen tot de hondensoorten die we hedendaags kennen. Waar ze voorheen hun eigen portie bij elkaar jaagden en dan de prooi met huid en haar verslonden,werden de eerste hond-wolven al wat luier en vulden hun jachtmaal aan met de restjes van de maaltijden, die ze vonden rondom het woongebied van de mens. Toen de mens besefte dat ze hierdoor de wolf kon temmen ging men selectief kiezen voor zij die voldeden aan de doelen voor de mens, bewaken, jagen, hoeden en later schoothond. De mens gaf ze eten om daarmee hun loyaliteit te behouden.Tot de eerste helft van de twintigste eeuw bestond dat voer uit tafelresten, vlees en botten die de mens weggooide.
Het ontstaan van de eerste commerciele hondenvoeren zou je wellicht kunnen vergelijken met het ontstaan van flesvoeding voor babies. Waar deze voorheen gevoed werden aan de borst of door een min, kwam met de tijd van individuele groei en vrouwenemancipatie het besef dat men niet afhankelijk wilde zijn hiervan. Door flesvoeding dat de persoonlijke voeding kon vervangen werd die vrijheid bereikt.In de tweede helft van de 20e eeuw kwamen ook de eerste al voorbereide maaltijden om die reden op de markt.
Het is dus voor te stellen dat zo'n soortgelijke insteek het ontstaan van hondenvoer in de hand heeft gewerkt. Het eerste commerciele hondenvoer was echter gebaseerd op menselijke behoeften en niet die van een hond zelf.Ook de kostprijs was belangrijk dus werd er gebruik gemaakt van de goedkoopste ingredienten ( zoals graan) en allerlei smaakgerichte chemische toevoegingen.
Inmiddels is er meer onderzoek gedaan naar de hondse voedingsbehoefte en zijn sommige toevoegingen verboden vanwege de schadelijke effecten.
Maar toch is het raar dat de mens zich laat leiden door reclames en fabrikanten.
Wist u bijvoorbeeld dat Eukanuba, gemaakt wordt door een fabrikant die ook wasmiddelen, luiers en batterijen maakt, dat Hills gemaakt wordt door een fabrikant die ook tandpasta en shampoo maakt, of dat Pedigree, frolic en whiskas gemaakt worden bij een fabrikant van chocoladeprodukten en kauwgom? Natuurlijk zullen de gebruikers van barfen en rawfood zich nu wel in hun handen wrijven. Is commercieel hondenvoer dan slecht?
Nee, zeker niet, het is bewust samengesteld om te voldoen in de voedingsbehoefte van de hond maar het dient ook de gemakszucht van de baas.Want zeg nu zelf, een bak vullen met hondenbrokken is een stuk gemakkelijker dan groenten en vlees/botten gebruiksklaar maken, laat staan deze op juiste wijze samenstellen zodat het een effectieve voeding wordt.Daar spelen fabrikanten handig op in met kant en klaar produkten en verleidende reclames. Als iets duur is moet het wel goed zijn. Bedenk echter dat een dure prijs ook kan komen door dure reclamecampagnes en niet zozeer door goede ingredienten. Maar iets meer actie dan klakkeloos een bepaald voer geven kan wel verlangd worden van een baas.
Allereerst door het lezen van het etiket van het hondenvoer en dan bedoel ik de ingredientenlijst en niet de opdruk. Net als bij produkten voor de mens geldt hier namelijk de regel dat wat het eerst vermeld staat, er het meeste in zit. Dat het etiket schreeuwt - kip- houdt alleen maar in dat er minimaal 1% aan kip of kipverwante ingredienten inzitten...iets om even over na te denken!
Wat heeft een hond nodig?
Vetten worden door de hond gebruikt als leverancier van energie en leveren de vitaminen A,D,E en K. Vet wordt aan hondenvoer toegevoegd in de vorm van vlees, ei, vetzuren,dierlijk vet, vis, en vis- ( vb zalm) olie. Puur vet toevoegen zou namelijk het droogvoer ranzig maken waardoor het minder houdbaar wordt. Vet vlees, donker kip of kalkoenvlees, kwark en ricotta, zoutloos kip of spekvet, volle yoghurt ( beperkt geven vanwege het fosforgehalte) zijn ook goede vetbronnen. Wist u dat wanneer u een magere hond meer vet moet geven u daarvoor goed roomboter kunt gebruiken. Dit bevat namelijk 82% puur dierlijk vet en levert daardoor ruim 74 kcal per 10 gram op.
Naast vetten heeft de hond eiwitten nodig die hij in zijn lichaam omzet in essentiele aminozuren. Wanneer de eiwitten van dierlijk materiaal komen, dus van vis, vlees, (zalm)olie en ei, kan de hond er elk aminozuur van maken die hij nodig heeft.Toch vind je in commercieel hondenvoer juist vaak plantaardig eiwit toegevoegd. Deze kan de hond maar ten dele gebruiken. De grootste reden voor de fabrikant is dat plantaardig een stuk goedkoper is. Het voer vermeldt het vaak niet specifiek als plantaardig maar eiwitbronnen zijn dan granen en soja, waarbij het gliadine dat in tarwe zit en soja, dat wel veel eiwit levert maar helaas andere vitaminen en voedingsstoffen afbreekt bij de hond, de slechtste eiwitbronnen zijn. Granen worden daarnaast ook toegevoegd vanwege de koolhydraten die net als vetten energie leveren ( maar uiteraard weer een stuk goedkoper zijn dan vlees).De hond heeft niet zozeer behoefte aan die granen als energieleverancier maar maakt wel gebruik van de voedingsvezels. Granen, en met name tarwe kunnen ook bij de hond een glutenallergie veroorzaken of versterken, dat zich vaak uit in jeuk en een slechte vacht. Op het verlanglijstje als hypo-allergene koolhydraten en voedingsvezels staan rijst ( waarvan 100% van de koolhydraten kan worden opgenomen), aardappel en mais. Bietenpulp, een afvalprodukt is ook een goede ruwe vezelbron die een positief effect heeft op de stoelgang van de hond. het is rijk aan koolhydraten en energie maar heeft weinig eiwitten.
Verder is vocht van belang voor de voeding. In blikvoer en deels in KVV en rawfood zit al vocht. Bij droogvoer is het belangrijk dat de hond de beschikking heeft over vers water naar behoefte.
Gemiddeld heeft een volwassen hond met een normale activiteit zo'n 50- 60 ml per kilo lichaamsgewicht per dag nodig. Maar is een hond ziek, doet hij een zware activiteit, denk aan een hondensport als agility of sledehond, gestresst of is het bloedjeheet weer dan drinkt ook een hond meer. Het is alleen niet gezond als een hond langere tijd meer dan tweemaal de normale hoeveelheid drinkt, dit omdat het vocht ook noodzakelijke vitaminen, de wateroplosbare B en C, te snel afvoert waardoor de hond een tekort hieraan kan krijgen. Het is daarom dat een hond die diarree heeft of braakt vaak een electrolytenpoeder of ORS krijgt toegediend of baat kan hebben bij een prebiotica als yakult, dat de balans in de darmen herstelt. Vocht levert echter geen kalorieen op, waardoor een hond op blikvoer dan wel een enorme bak voer kan hebben gehad maar toch niet genoeg heeft gegeten!
Vitamines en mineralen die specifiek staan genoteerd op de ingrediëntenlijst zijn vrijwel altijd apart toegevoegd door de fabrikant. Handig want je weet hoeveel er van elk in zit, maar ook lastig als je op energiebehoefte zou gaan voeden.Vergelijk het maar een beetje met een vitaminen pil,je krijgt hiermee iedere dag dezelfde hoeveelheid vitaminen en mineralen binnen, ook als je aan een bepaald vitamine geen behoefte hebt.Opslag van de vet oplosbare vitaminen ADEK is niet gezond. Als vitamines en mineralen niet vermeld staan op de ingrediëntenlijst wil dat echt niet zeggen dat ze niet in het voer zitten. Kwestie van de ingredienten nakijken; zo levert vlees, vis, ei en dierlijk vet vitamine A en E, zalm vit A,B1,B2, B6, B11, B12, C, D en omega 3; zalmolie omega 3 en E; zeealgen vit B12 en omega 3;druivenpit vit C,D,E en B; lijnzaad vit A, B1,B2,B6,B11,B12,C en D; biergist B1 en B2; lecithine fosfor, vetzuren,choline en fructo-oligosacchariden een soort suikers die prebiotica leveren; wortel Beta caroteen, dat door de hond in vit A kan omgezet worden; kan runderpancreas alvleesklierenzymen leveren, kan cranberry urineproblemen voorkomen, glucosamine en chondroitine helpen botontkalking tegen te gaan kunnen het herstel bij een blessure versnellen en wordt agetes of goudsbloem of groene thee extract toegevoegd vanwege het zuiverende effect op de darmen.Alleen B6 en Zink mogen nooit in hogere concentraties voorkomen omdat deze toxic kunnen worden. Calcium en fosfor worden meestal apart vermeld op de lijst. De verhouding voor droogvoer ligt op 1.2 Ca/f maar wie wel eens KVV geeft of BARFt weet dat de verhoudingen daar iets anders liggen tussen 1.02-2.0 Ca/f. Daarom wordt vaak gezegd dat je hier goed moet variëren met voedingsstoffen, zodat een hond op bijvoorbeeld een week, de juiste verhoudingen binnen krijgt.Zou een hond bijvoorbeeld alleen spiervlees krijgen dan zou hij een te kort aan calcium oplopen, gevaarlijk voor skelet en gebit. Was het vroeger heel normaal om je hond een keer per week een rauw ei te geven, nu zou dat worden afgeraden, zeker als je droogvoer geeft, deels vanwege de antibiotica die kippen krijgen toegediend maar ook vanwege het hoge fosforgehalte in de dooier. Te veel aan calcium kan leiden tot botafwijkingen, net als een teveel aan fosfor, dat ook nog tot nierproblemen kan leiden. Het voordeel van vitaminen en mineralen die in de voedingsstoffen zelf voorkomen is dat ze beter en ten volle benut kunnen worden door de hond en naar zijn behoefte.
De hond die van oorsprong een carnivoor is, maar door zijn samenleven met de mens tot omnivoor is geworden, kan echter niet leven op plantaardige ingrediënten. Een voer dat dus als grootste ingrediënt een graan heeft en maar mondjesmaat dierlijke producten bevat, pas halverwege of nog lager op het lijstje, zal niet behoren tot het ideale voer voor je huisgenoot. Maar het wordt een ander verhaal als diezelfde hond dan wel dat voer krijgt maar ernaast een paar keer per week een stevige knook of een portie vlees, de overgebleven groenten van de maaltijd en net als jij een kopje yoghurt, een appel of een stuk kaas eet. In de commerciële voeding zit naast het verschil in de voedingsstoffen en hun voedingswaarde ook een groot verschil in wat het de hond oplevert aan energie. Iets dat hij toch echt nodig heeft voor zijn dagelijkse leven. Hoe meer onnodige "vulstoffen"een voer heeft hoe minder hij effectief gebruikt en dus via de darmen het lijf weer verlaat.Daarom kan een hond van het ene voer wel een kilo eten per dag en van het andere maar 250 gram nodig hebben. Ook heeft iedere hond zijn eigen energiebehoefte, dat afhankelijk is van zijn manier van leven. ( iets waarmee een bekend merk voor kattenvoer maar al te graag met reclame inspeelt op de bazen). De fabrikant geeft alleen een richtlijn voor de hoeveelheid die u van het betreffende merk moet geven.
Als u een volwassen hond ( een puppy is in de groei en heeft meer nodig in een andere samenstelling) precies dat wilt geven dat hij nodig heeft kijkt u naar zijn figuur /lichaamsbouw, het gemiddelde ras- gewicht, het daadwerkelijke lichaamsgewicht van uw hond en het energiegehalte dat het voer dat u geeft of wilt gaan geven oplevert.

Het plaatje kan u al een indicatie geven van uw hond, maar uit eigen ervaring kan ik u vertellen dat een mollige reu van een ras 5 kilo minder kan wegen dan een andere reu van hetzelfde ras, die eerder skinny is en ook nog ruim 30% meer eet om aan zijn behoefte te voldoen.Dus ga niet alleen af op wat je ziet!
Net als bij mensen kunnen we bij honden de BMI berekenen;
de formule voor de Feline BMI; lichaamsvet in procenten=(( ribbenkast/0,7067)-LIM)-(LIM) waarbij de ribbenkast gemeten wordt op de 9e rib en de LIM de afstand is tussen patella en hielbeen van de linker achterpoot. Als de uitslag bij mannelijk kleiner dan 61 ( vrouwelijk 62) is, is er sprake van ondergewicht. Tussen 61-80 (vrouwelijk 62-80) is normaal en boven de 80 is overgewicht. De formule is echter best lastig en iets verkeerd meten levert meteen een andere uitslag op. Op de website van kynofit kunt U een eenvoudigere berekening maken.
Een volwassen hond heeft bij een normale activiteit per kilo lichaamsgewicht (LG) zo'n 125 Kcal Metabole Energie nodig ( ME) per dag. Is uw hond licht actief dan maal 1,1 en bij zware activiteit tot maal 2. Ook hiervoor bestaat een formule.

(LG in kg) tot de 3/4 macht x 125= het aantal Kcal per dag.

Alleen de wiskundigen onder ons zullen dit op papier kunnen berekenen dus gebruik, net als ik, het rekenmachientje van uw tiener. Een voorbeeld; uw hond weegt 25 kilo. rekenmachine 25 ^ ( het dakje op uw machine) 0,75= uitkomst 11,2 kg maal 125 = 1400 kcal per dag nodig.
Nu is het zo dat 1 gram vet 9 kcal, 1 gram koolhydraten 4 en 1 gram eiwit ook 4 Kcal levert. Een hondenvoer bestaat altijd uit zoveel procent eiwit+ zoveel procent vet+ zoveel procent koolhydraten= 100 procent Nu moet u dus uitrekenen hoeveel gram per kilo elk is. voorbeeld; uw voer bevat 23% eiwit, 14 % vet en dus 63% koolhydraten ( samen 100%).
23% eiwit is dus 230 gram per kilo voer 230 maal 4= 920 Kcal
14% vet is dus 140 gram per kilo voer 140 maal 9= 1260 Kcal
63% koolhydraten is dus 630 gram per kilo voer 630 maal 4 = 2520 Kcal
dus 100% is per Kilo 4700 Kcal
Gaan we even terug naar de hond van 25 kilo die 1400 Kcal nodig had. 1 gram levert 4,7 Kcal. 1400 delen door 4,7 is dus nodig per dag afgerond 298 gram voer. het kan zijn dat dit binnen de richtlijn ligt die de fabrikant aangeeft maar schrik niet als dat niet zo is. Is het verschil erg groot dan zou ik persoonlijk overstappen naar een ander voer. Dit mag best van dezelfde fabrikant zijn, bijvoorbeeld hetzelfde voer voor een andere gewichtsklasse.

Alhoewel ik zelf een voorstander ben van op een natuurlijk mogelijke manier omgaan met voeding, zoals ik ook de tomaten- groentesoep niet uit een pakje maak, maar van verse ingrediënten, behoor ik ook tot de groep personen, die het niet ziet zitten om elke dag een rawfood/BARF maaltijd samen te stellen. Kennis, verwerkingsmethoden en opslagmogelijkheden houden me daarbij tegen. Dus geef ik mijn honden een commercieel voer, dat ik heb uitgekozen vanwege de samenstellingen in voedingsstoffen, op ervaringen in het verleden en krijgen ze KVV of iets anders als variatie. Ik zou namelijk ook niet elke dag spinaziestamppot willen eten, u wel?

Deze column is niet bedoeld om een wik te drijven tussen de verschillende voedingsmethodes noch om u ervan te overtuigen dat het ene voer beter is dan het andere.Het is bedoeld om u op een andere manier te laten kijken naar uw hond en zijn voeding. Zoals ik dat zelf ben gaan doen door een hoop research. In deze tijd en ongetwijfeld in de toekomst is net als het inzicht in menselijke eet behoeften en gewoonten ook dat voor de hond in ontwikkeling.In een tijd waarin gezondheidszorg onbetaalbaar lijkt te worden is het voor ons bazen ook belangrijk om zo gezond mogelijk te eten, drinken en leven, naar uw eigen mogelijkheden en onmogelijkheden. Waarom dan niet hetzelfde voor uw hond?
Momenteel komen er al veel meer ( Amerikaanse) voeders op de markt, die gebruik maken van het besef dat gezondheidsproblemen in rassen mogelijk wel eens konden komen door de niet natuurlijke voeding voor de hond ( wolf). De soorten die op de markt zijn pretenderen allemaal het beste te zijn, dat maakt de keuze moeilijk. Vooral als u kijkt naar het merk en niet naar de samenstelling. En dat is wat ik met deze column probeer duidelijk te maken.
Het voer dat u geeft aan uw hond, is aan u zelf om te beoordelen. Kijk naar uw hond, naar zijn bouw, zijn figuur, zijn gezondheid, zijn activiteit en zoek in uw eigen mogelijkheden naar de beste voeding voor uw kameraadje, hoe duur of goedkoop ,van welk merk of op welke voedingsmanier dat ook is.

maandag 18 februari 2013

Huisje Boompje Voorjaar


Bijna Voorjaar

Een koppeltje Pimpelmeesjes vliegt driftig rond in onze tuin.
Als eerste vogeltjes dit voorjaar zijn ze begonnen met de zoektocht naar een huisje passend voor hun gezin-to-be.

Toevallig heeft Zoonlief op school als werkstuk opgekregen; een uniek vogelhuis ontwerpen. Deze vervolgens ineen te stelen. En het totale traject van materiaal-lijst tot reclame uit te werken. Zijn vrij uit de kluiten gewassen project, met nestkast en voederafdak, heeft van Mams de liefdevolle naam
 "huize Zeearend"gekregen. Inmiddels staat het prototype in de grondlak...

In aanloop naar het project bracht
Schoonpa een eigengemaakt vogelhuisje mee als suggestie.
Ietwat groen uitgeslagen heeft het de tand des tijds al zo'n 25 jaar doorstaan.

Maar Zoonlief besloot toch dat zijn eigen unieke ontwerp 't moest gaan worden.

Na de show op school zal zijn "huize Zeearend"  een plekje zal gaan krijgen tegen de muur van de kennelruimte en de schuur.
Een heuse "vogelwijk" is er inmiddels aan het ontstaan van allerlei vogelhuisjes.
Er is er zelfs nog een schoolproject van Mams Broer  en
een voederplankje een paar jaar geleden gemaakt door Dochterlief op het vmbo
.
De wijk is erg in trek bij al het fladderend gezelschap in onze tuin. Dat zich uitstrekt van de al genoemde pimpelmeesjes tot roodborstjes, musjes, merels en koolmeesjes en zelfs zo nu en dan een rare snuiter

Ja, de schuur! Door Manlief pas voorzien van een verhoogde vloer wat resulteerde in meteen het uitmesten van alle bouwmaterialen en gereedschappen. Met als gevolg dat er zich buiten een flinke berg afvalhout heeft verzameld...dat zijn weg , in stukken gezaagd, wel vind naar de houtkachel van Tante.


Afvalhout dat ook aanzet tot inspiratie en aan knutselen door het Team. Om Schoonpa's vervallen "kraakpandje" te laten verrijzen in nieuwstaat. 
Manlief begint driftig uit de stapel stukken hout te veroveren, die als basis kunnen dienen. En wat zaagmomenten verder, met handzaag, decoupeerzaag en een gatenzaag van 3,5 cm doorsnede, liggen de benodigde stukken klaar;





  - 2x dakdelen van 17 x 37,5 cm
  - 2x voor/achterkant, een driehoek 
     met een middellijn van 34 cm hoog 
    en de helft van de bodem 8 cm ( totaalbreedte dus 16)
   -1x bodem van 16 x 15 cm
   - en een stukje notenboomtak dat moet dienen als aanvliegstokje.  

Om door Mams met een tig aantal spijkertjes, een schroef, een stukje dakleer en wat montagekit om te toveren tot een nieuwere versie van Schoonpa's ontwerp. Eerst wordt de schroef op gepaste afstand van het invlieg-gat van binnenuit bevestigd voor het stokje.
De achterzijde en voorzijde worden tegen de bodemzijde van 16 cm bevestigd.
Dan de dakdelen, met een beetje hulp tegen het verschuiven,tegen de zijranden van de voor/achterzijde. Om het waterdicht te maken wordt een gevonden stukje dakleer op maat geknipt om het dak extra tegen de regen te beschermen.


Ter ere van het origineel en diens maker krijgt deze de naam "Huize Duiventil"
Natuurlijk gaat ook dit vogelhuisje een plaats krijgen in onze Vogelwijk..
huize Zee-arend   en huize Duiventil





vrijdag 8 februari 2013

De Hondenbelasting op de schop

Nu de hel is uitgebroken in Nederland na de uitspraak van de rechter in Den Bosch over het heffen van hondenbelasting ten behoeve van de pot algemene middelen en deze uitspraak is gedaan ten gunste van een inwoner van mijn gemeente (wie je ook bent.. Dankjewel daarvoor) wordt het tijd toch even een blogje te schrijven.

Zeker nu de gemeente Sittard-Geleen om zijn illegale inkomsten te blijven verkrijgen in cassatie gaat bij de rechtbank.

Een uitspraak van de leidend ambtenaar inzake tegen 2- vandaag ;dat wanneer ze in hoger beroep verliezen ze het bedrag van 550.000 euro wel op een andere manier, zoals via de OZB, bij de burger zal verhalen en de manier van onderbouwing van het daadwerkelijk gebruikte deel van de kosten zo'n 2 ton, doet me mijn haren rijzen!

Er wordt gerefereerd aan een wet uit 1851 die werd ingevoerd omdat honden voor karvervoer werden gebruikt en er veel hondsdolheid door deze en zwerfhonden voorkwam..Een beetje achterhaald daar honden niet meer zwerven, de hondenkar alleen nog recreatief voorkomt en de honden op kosten van hun eigenaar worden ingeent tegen hondsdolheid.
Vreemd dat getoornd wordt aan de Mammoetwet uit 1968 die elk kind naar vermogen recht op onderwijs verschaft maar een wet die ruim een eeuw ouder is (uit gemakszucht en geldlust) wordt nageleefd!

Als hondenbezitter vind ik dat een bedrag van ruim 200.000 als volgens de heer M. zijnde de daadwerkelijke kosten voor het hondenbeleid wel een beetje overtrokken. Ondanks enkele enquetes en inspraak bijeenkomsten om tot een goed hondenbeleid te komen waarin het samenleven van hondenbezitters en niet hondenbezitters centraal stond is het beleid tot nu toe een lachertje geweest voor zij die het geld incasseren.
Met mondjesmaat wordt inderdaad een afvalbak geplaatst, wanneer er voor de zoveelste keer om verzocht wordt, om deze vervolgens met "zwerf"vuil gevuld te zien worden.Een duidelijk teken dat deze algemene middelen er dus allang hadden moeten staan en dus behoren tot de algemene pot, betaald door alle inwoners bijvoorbeeld uit de afvalheffing. Maar okee, daar sta je dan met je zakje, mee naar huis nemen dan maar... ja dus ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die de boel gewoon laten liggen. Ook ik, als bezitter van meerdere honden, kan zich grondig ergeren aan een drol op de stoep of aan mensen die klagen maar die je dan een paar uur later zelf met hun geliefde viervoeter ziet wandelen langs de speeltuin, schichtig om zich heen kijkend, gauw door stappend, wanneer de hond in kwestie zich weer omhoog gewerkt heeft vanuit halfzittende houding...
je kunt je de rest wel voorstellen toch! Ik ruim de troep van mijn honden, waar moet, wel op en dat kost me al zakjes en afvalheffing.

Dat terwijl het opruimen van hondendrollen in mijn gemeente plaatsvindt met het tegelijkertijd opruimen van zwerfafval (dus algemeen afval) en het grasmaaien samen.En dit werk zelf is zo goedkoop mogelijk uitbesteedt.
Voor die overgebleven 350.000 euro kan best een extra rondje opgeruimd worden??

Maar is het niet de schuld van de gemeente zelf? Die na tig jaren nog steeds niets heeft gedaan aan de geinventariseerde wens van de hondenbezitter om gebieden op loopafstand van de woonwijken te realiseren, waar de honden vrij zijn gang kan gaan..zonder daarbij anderen te storen. Nee, in plaats van de aanleg van hondenlosloopgebieden zijn, alleen al in mijn dorpsdeel, de beschikbare gebieden aangewend voor loop en fietsroutes,is een jeudeboulebaan en een hangjongerenplek langs de meest gelopen routes geplaatst waardoor je nergens meer veilig voor verkeer en relaxt kan lopen.
Nogal logisch dat er zo frustraties ontstaan!
De kosten voor een hondencontroleur vallen natuurlijk niet onder het hondenbeleid,
daarin moet de goede ambtenaar toch echt een vergissing hebben gemaakt!...deze controleur werkt namelijk voor de tegenpartij.
Het is toch van de idiote, dat, als ik mijn buurtgenoten vertel dat ik weer last heb van hun kat in mijn tuin, die met z'n nagels over mijn auto loopt of zit te mauwen op mijn oprit,dat ik dan krijg te horen dat ik" 'm maar terug moet sturen als ie lastig is".
Als die kat dat mag, dan mag mijn hond ook in hun tuin rondrennen, toch,
" stuur ze maar terug als ze lastig zijn!"
Maar als ik dat zou doen dan zou de politie meteen bij mij aan de deur staan vanwege veroorzaakte overlast door mijn honden.
Pure Discriminatie.

Een rekensommetje leert me dat het bedrag van 550.000 euro aan hondenbelasting in de gemeente Sittard-Geleen door zo'n 9,8% van het totale aantal inwoners,zo'n 21 % van alle particuliere huishoudens (op basis van 1 hond en het aantal inwoners/huishoudens op 1 nov 2012) wordt gedragen.
Van deze 550.000 euro wordt dan ook nog maar een kleine 40% besteed aan hondenbeleid, al dan niet terecht zo gecategoriseerd. De rest van het bedrag wordt wel door de groep hondeneigenaren opgehoest, maar uitgegeven aan zaken waar ook de andere doelgroep profijt van heeft of kan hebben.Is het dan niet eerlijker wanneer de gehele kosten betaald worden uit de algemene middelen, betaald door alle huishoudens/inwoners.
Waarom moet een hondenbezitter veel meer bijdragen aan de algemene middelen dan iemand anders?
Ter overdenking; het totale bedrag aan door de gemeente geheven hondenbelasting zou indien betaald door ieder huishouden 12,54 euro per jaar zijn of ongeveer 5,84 per inwoner.Is dit nu de strijd waard?
Ja maar, hoor ik een tegenstander nu roepen. Wij hebben overlast van jullie, met al die poep op de straat, en die blaffende honden....dus moeten jullie er ook maar voor betalen.En als jullie in de fout gaan dan moeten jullie een boete betalen..en waarom moeten wij betalen voor voorzieningen voor jullie doelgroep?
Prima, de werkelijke kosten, mits onderbouwd en gestaafd via bonnetjes, wil ik best voldoen maar
als hondenbezitters moeten opdraaien voor hun verwante kosten,
dan mag een voetbalclub die failliet gaat, zoals Fortuna, en/of de kosten voor de beveiliging tegen oproerkraaiers tijdens de sportwedstrijden/ evenementen ook betaald worden door deze groep spelers en hun fans.
En wie betaalt dan het opruimen van het zwerfafval, dat misschien wel door uw tieners is neergegooid? Of het bushokje of kledingbox die door een groep hangjongeren in de fik is gestoken ( zijn niet mijn kinderen want dan zaten ze die nu in de petoet).Of de rommel opruimen die op straat is achtergebleven van vuurwerk of carnaval? ( ik steek geen vuurwerk af maar betaal daar toch ook aan mee?)
En de schade die uw rondzwervende kat heeft veroorzaakt aan een auto of een voliere? het leed van een eigenaar wanneer zijn dier is doodgereden door een weggebruiker die meent dat een levend wezen, anders dan een mens,geen recht heeft gebruik te maken van die weg, alleen omdat hij wegenbelasting ervoor betaalt? Waarom mogen voorzieningen voor doelgroepen als ouderen, een hangplek voor jongeren, het onderhouden van het plaatselijk voetbalterrein wel betaalt worden uit de pot algemene middelen,maar moet de doelgroep hondenbezitters een voorziening wel zelf betalen? Moet ik echt nog meer voorbeelden noemen?

Toch blijkt uit research op het internet dat in gemeenten waar de hondenbelasting is afgeschaft of waar in elk geval de gemeente daadwerkelijk mogelijkheden heeft gecreëerd voor de hondenbezitter, het discriminatie-gevoel is afgenomen en de frustratie is verminderd tussen hondeneigenaar en andere doelgroepen.
Nu door de economische crisis toch alles op de schop gaat, is het echt tijd geworden om ook de wet van de hondenbelasting te schrappen en als gemeente het voortouw te nemen op zoek naar oplossingen die alle partijen tevreden stellen. En suggesties nodig?

dinsdag 29 januari 2013

Social Freedom

Al een tijdje geleden dat ik een Blog schreef, MAAR ik ben er nog...
Soms ga je zo op in alles om je heen dat je automatisch afstand neemt van dingen, om er kort erna alweer spijt van te hebben dat je ze niet hebt gedaan. Zoals het bijhouden van mijn Blog.

Ik geef meteen toe dat het nieuwe Social Media,lees Facebook, me heeft opgeslokt vanwege het gemak, waarmee je contact kunt houden met anderen en vooral de feedback die je krijgt op je eigen berichtjes. Of het simpele genieten van al die foto's uit andere delen van ons land en ver daarbuiten, zoals pas geleden met alle sneeuw tafereeltjes. De ideale ontmoetingsplaats voor mensen die van hetzelfde houden of juist een discussie willen voeren over een onderwerp wat ze bezig houdt. Om kennissen uit heden en verleden te verenigen. Waar je niet wordt afgerekend op je uiterlijk, je huidige woonplek, je baan of je voorkeuren.
Mensen die je waarschijnlijk niet of misschien alleen per toeval zou hebben ontmoet in Real Life. En zelfs dan, waar het tijden zou duren, voor je misschien het lef zou hebben opgebouwd om iets te vragen, steun te zoeken bij verdriet of in discussie te gaan over iets dat je dwars zit.

Gisteren toen koningin Beatrix aankondigde na 33 jaar afstand te doen van de troon voor haar zoon W.A. en de beelden teruggingen naar toen zij koningin Juliana opvolgde, zat ik me bedenken hoe de wereld om ons heen verandert is sinds mijn 12e jaar in 1980.Voor mij en velen zal dit de tweede keer zijn dat we meemaken dat er een Troonswissel is. Bijzonder dat ook, maar terwijl ik dit schrijf, voel ik me ineens zóoooo oud!

De jaren tachtig staan ineens zo op mijn netvlies ingegraveerd. Mijn middelbare schooltijd, de meegelopen protesten tegen kernwapens op het Malieveld, de eerste “huge”home computers en kabeltv. De eerste keer dat ik mocht stemmen en daarmee tegen m'n pa's stemadvies inging. Wereldnieuws hoorde je alleen én beperkt via de NOS. De film Starwars waardoor ik als “Trekkie” lijnrecht tegenover mijn jongste broertje kwam te staan. Het disco tijdperk met Madonna, Prince maar ook U2, Doe Maar.
Het eerste Zinloos Geweld, (denk even aan het liedje van Frank Boeijen) en naar de disco gaan tussen pakweg 20.00-02.00 uur. De teenagers van nu lachen je vooral uit als je ze dat laatste vertelt...uitgaan begint pas tegen “sluitingstijd”. Al geeft het wel leuke discussies wanneer je de tekst al meezingt van de “allernieuwste” song van hun favoriete zangeres. Of zegt dat je een mode gadget als een hoofdtelefoon voor hun MP4 of tablet vroeger ook hebt gehad... en dat ook jij vroeger ook een “skinny”jeans droeg..

Kun je je voorstellen hoe iemand 30 jaar geleden zou hebben gereageerd als je het over Android zou hebben gehad of Wifi? Een Android,een buitenaards wezentje uit een SF-film? Wifi als in Wirwar van Fibers? Maar ja,zo voel ik me nu af en toe hoor, als zoonlief met “termen” begint te schermen, afkomstig van zijn PS3 oorlogsactiviteiten of als er een sms-je binnenkomt van dochter met afkortingen die (helaas voor mij) nog steeds niet zijn opgenomen in de Dikke van Dalen.

Teruggaan naar de tijd van toen? Er zijn critici die vinden dat Social Media zoals Facebook de bakermat zijn van verderf. Dat technologie en de uitstrekkende kennis die wij opdoen via het Internet zaken in de hand werken zoals de Economische Crisis. Tja, vroeger vielen dingen je soms letterlijk rauw op je dak en had je dingen maar te accepteren omdat het zo hoorde volgens de mensen in je omgeving. Je wist niet beter!
Alhoewel de mode soms teruggrijpt op de tijd van toen en dingen zich onbewust of bewust weleens herhalen, zijn alle veranderingen van de laatste decennia ook een stukje vrijheid geworden.

De wereld is letterlijk een stuk dichterbij dan ooit. En mij bevalt dat wel!