Dag lieve Nelson, lieve lieve jongen,
Mijn show maatje mijn grote zwarte knul,
je donkere blaf zal de kapster niet langer wegjagen,
maar me ook niet meer begroeten als ik thuiskom,
je mooie bruine ogen zullen niet meer kwijlen voor een stuk brood of een koekje,
geen wandelingetje meer met jou alleen s'avonds ons eigen rondje,
niet al op tafel zitten om te worden gekamd als ik de borstels nog niet heb gepakt,
geen gesnurk meer vanaf jouw stekje achter de bank,
niet meer je oren strelen en als ik stop een vragend pootje,
je verloor het gevecht met Cushing dat je zo moedig voor ons probeerde te winnen
met net 7 jaar en 2 maanden, je kerst bot nog op gesmikkeld,
ga je nu over de regenboogbrug,
de beslissing was hard maar je hoeft niet meer te lijden en
ik weet dat mijn andere maatjes Chico en Misty daar op je wachten
en je zullen beschermen,

The Star that once shined so brightly has faded,
as the Seagull has whirled his Dust upon..


Rust zacht mijn lieve zwarte mannetje,
Seagull Stardust (onze Nelson) 16-10-2006 ---28-12-2013

Helaas hebben we Nelson op zaterdag 28 december 2013, 13 uur in moeten laten slapen omdat er complicaties zijn opgetreden door de Cushing waardoor een humaan leven geen optie meer was voor hem.Met 7 jaar en 2 maanden heeft hij de strijd tegen de cushing veel en veel eerder dan gehoopt en verwacht verloren..Alhoewel het verdriet enorm is vanwege de grote leegte die hij achterlaat zijn we ook blij dat hij niet meer opgejaagd door het leven hoeft, de schijn voor ons hoog houdend, terwijl zijn lijf steeds verder aftakelde.Dag lieve jongen!