Ik hoopte dat ze zelf weer ging eten en drinken maar dat gebeurde helaas niet.
Alle symptomen ( zoals de manier waarop ze lag) begonnen te wijzen op een gasbuikje.
Dus meteen begonnen simeticon druppels met een pipetje in te geven en dat meermaals herhaald.
Haar buikje gemasseerd. Maagje van linksonder naar rechtsboven om het gas kwijt te raken. De critical care meer verdund omdat ze slecht doorslikte zodat ze steeds wat vocht en voeding binnen kreeg in kleine beetjes. En haar in een geimproviseerde couveuse van een doos, doeken, fleecedekentje en een warme kruik gelegd om hiermee ook de buikpijn wat te verminderen en ondertemperatuur te vermijden.
Laat s'avonds protesteerde ze tegen de medicatie en dwangvoeding en slikte het ook zelf door. Ze tilde ook haar hoofdje weer beter op. En ik had hoop!
Maar dinsdagmorgen om 4.45 uur vond ik haar, nog warm, gestorven in de doos. ze had zich nog wel verlegd en lag met haar pootjes opgetrokken en haar ogen open.
Gino, haar dwergvosmaatje was heel boos op me toen ik haar weghaalde.
Maar hoe ik t liever anders had gezien. Het moest gebeuren.
Manlief zal haar na zijn ochtenddienst in haar kartonnen grafkistje begraven naast ons andere konijntje Shaw. In de tuin, daar waar er niet gegraven kan worden door bijvoorbeeld de honden.
Eefje. 4 jaar en 9 maanden is ze maar geworden.
09/01/2018 - 25/10/2022
Dag konijnesterretje.
Ik weet dat Kruimeltje en Shaw je opvangen daarginder.
Rust zacht Eefje🖤🤍
Geen opmerkingen:
Een reactie posten