Al een tijdje geleden dat ik een Blog schreef, MAAR ik ben er nog...
Soms ga je zo op in alles om je heen dat je automatisch afstand neemt van dingen, om er kort erna alweer spijt van te hebben dat je ze niet hebt gedaan. Zoals het bijhouden van mijn Blog.
Ik geef meteen toe dat het nieuwe Social Media,lees Facebook, me heeft opgeslokt vanwege het gemak, waarmee je contact kunt houden met anderen en vooral de feedback die je krijgt op je eigen berichtjes. Of het simpele genieten van al die foto's uit andere delen van ons land en ver daarbuiten, zoals pas geleden met alle sneeuw tafereeltjes.
De ideale ontmoetingsplaats voor mensen die van hetzelfde houden of juist een discussie willen voeren over een onderwerp wat ze bezig houdt. Om kennissen uit heden en verleden te verenigen. Waar je niet wordt afgerekend op je uiterlijk, je huidige woonplek, je baan of je voorkeuren.
Mensen die je waarschijnlijk niet of misschien alleen per toeval zou hebben ontmoet in Real Life.
En zelfs dan, waar het tijden zou duren, voor je misschien het lef zou hebben opgebouwd om iets te vragen, steun te zoeken bij verdriet of in discussie te gaan over iets dat je dwars zit.
Gisteren toen koningin Beatrix aankondigde na 33 jaar afstand te doen van de troon voor haar zoon W.A. en de beelden teruggingen naar toen zij koningin Juliana opvolgde, zat ik me bedenken hoe de wereld om ons heen verandert is sinds mijn 12e jaar in 1980.Voor mij en velen zal dit de tweede keer zijn dat we meemaken dat er een Troonswissel is. Bijzonder dat ook, maar terwijl ik dit schrijf, voel ik me ineens zóoooo oud!
De jaren tachtig staan ineens zo op mijn netvlies ingegraveerd. Mijn middelbare schooltijd, de meegelopen protesten tegen kernwapens op het Malieveld, de eerste “huge”home computers en kabeltv. De eerste keer dat ik mocht stemmen en daarmee tegen m'n pa's stemadvies inging. Wereldnieuws hoorde je alleen én beperkt via de NOS.
De film Starwars waardoor ik als “Trekkie” lijnrecht tegenover mijn jongste broertje kwam te staan. Het disco tijdperk met Madonna, Prince maar ook U2, Doe Maar.
Het eerste Zinloos Geweld, (denk even aan het liedje van Frank Boeijen) en naar de disco gaan tussen pakweg 20.00-02.00 uur.
De teenagers van nu lachen je vooral uit als je ze dat laatste vertelt...uitgaan begint pas tegen “sluitingstijd”.
Al geeft het wel leuke discussies wanneer je de tekst al meezingt van de “allernieuwste” song van hun favoriete zangeres. Of zegt dat je een mode gadget als een hoofdtelefoon voor hun MP4 of tablet vroeger ook hebt gehad... en dat ook jij vroeger ook een “skinny”jeans droeg..
Kun je je voorstellen hoe iemand 30 jaar geleden zou hebben gereageerd als je het over Android zou hebben gehad of Wifi? Een Android,een buitenaards wezentje uit een SF-film? Wifi als in Wirwar van Fibers?
Maar ja,zo voel ik me nu af en toe hoor, als zoonlief met “termen” begint te schermen, afkomstig van zijn PS3 oorlogsactiviteiten of als er een sms-je binnenkomt van dochter met afkortingen die (helaas voor mij) nog steeds niet zijn opgenomen in de Dikke van Dalen.
Teruggaan naar de tijd van toen? Er zijn critici die vinden dat Social Media zoals Facebook de bakermat zijn van verderf. Dat technologie en de uitstrekkende kennis die wij opdoen via het Internet zaken in de hand werken zoals de Economische Crisis.
Tja, vroeger vielen dingen je soms letterlijk rauw op je dak en had je dingen maar te accepteren omdat het zo hoorde volgens de mensen in je omgeving. Je wist niet beter!
Alhoewel de mode soms teruggrijpt op de tijd van toen en dingen zich onbewust of bewust weleens herhalen, zijn alle veranderingen van de laatste decennia ook een stukje vrijheid geworden.
De wereld is letterlijk een stuk dichterbij dan ooit. En mij bevalt dat wel!
