Etenstijd.
Terwijl je het eten staat voor
te bereiden, piept er nu en dan een harig smoeltje om het hoekje, met
zo'n zwarte of bruine dopneus al snuffelend in de lucht.
Helemaal nu het weer winter
wordt. En er traditie getrouw natuurlijk weer verse snert gebrouwen
wordt.
Ik houd ze maar te vriend... want ik
denk dat ze een moord zouden doen voor dat lepeltje, met stukje
worst, door hun eten ;)
Onze
Nelson vroeger genoot er altijd van om de soeplepel af te likken en
geloof me maar, die was nog schoner erna dan je zelf kon afwassen.
Ook de zelf gemaakte oliebollen
aan het eind van de decembermaand zijn geliefd bij de harige
viervoeters. Ik zal het nooit vergeten; We zitten aan de koffie met
een oliebol erbij. De telefoon gaat ( toen nog zo eentje met een
kabel, he) en manlief neemt op. Als hij na het gesprek zijn
oliebollen verder wil opeten, is het schoteltje leeg. “heb jij
mijn..” maar terwijl dat gevraagd wordt zien we onze Chico
zitten..En met de slikbeweging die hij maakt zien we twee bolvormige
objecten langs zijn hals naar beneden verdwijnen.
De tijd dat onze kinderen “mama,
mogen we een snoepje?”kwamen vragen ligt al weer jaren achter
ons, maar op de een of andere manier is dat, in time, overgenomen
door de Beardies.
We
hebben het We-gaan-slapen-frolicje,
een inmiddels al ruim twintig jaar oud ritueel dat zich van pup op
pup heeft doorgegeven. En dat ook onuitgesproken binnen een dag
bekend is bij onze beardielogeetjes. Die zich, na het afsluiten van
de achterdeur, met de anderen samen,de poten uit hun lijf rennen op
weg naar hun slaapplekje om maar als eerste het snoepje in ontvangst
te mogen nemen.
Die welverdiende dentastix na
een kambeurt, die uit de hondenlade in de keuken getoverd
wordt en Echt alleen voor jou is!
Regelmatig komt het voor, dat
ik,nadat ik alle boodschappen heb weggeruimd ,mezelf een kop koffie
sta te maken en ik een tig tal ogen op mijn rug gepriemd voel...
En als ik me dan omdraai dan staan ze
daar, met hun tong uit de bek en vragende ogen...zo van ben je niet
iets vergeten?
Dat heb je er dus van, als je ze zelf
hebt aangeleerd dat ze een kippenpootje krijgen als je boodschappen
bent wezen doen.
Of als het tijd is om hun
etensbakken klaar te gaan maken.
Geloof me dat vergeet je hier echt
niet!
Want een hoog enkel blafje van een
kleine zwarte beardiedame herinnert je er wel aan.
En wanneer je op weg gaat naar de
keuken, zie je haar al zitten bij het aanrecht. Terwijl de blaffende
ouder bruine Beardiedame, de andere harige grijstinten aanspoort te
komen en die niet stopt tot dat ook haar bruine vriend is
gearriveerd.
En tja.. die oude Beardieman wordt
steeds dover.
Eigen schuld hoor want toen die
bruine dame nog een pupje was vond je het maar wat leuk dat ze haar
maatjes ging roepen. En dat het niet helemaal in overeenstemming was
met de “hondse opvoeding” daar dacht je niet aan.
Rituelen en gewoontes sluipen zo
nu eenmaal stiekem je leven binnen...
En het blijft zo sneu als je nee
moet verkopen tegen iets wat je ze zelf hebt aangeleerd.
Bijvoorbeeld
als er geen brood genoeg ( ontdooit) is, wanneer Baas s' morgens zijn
werklunch klaarmaakt.
Was het vroeger nog 1 of 2 sneetjes
brood voor de reuen...tegenwoordig zijn er 6 gegadigden.
6 zielig kijkende smoeltjes...
Maar op zo'n moment blijkt ook dat het
gaat om het ritueel en niet om de inhoud. Want als je dan dat ene
kapje brood verdeelt in 6 pietluttige stukjes en ze die geeft dan
rennen ze elk tevreden naar een eigen plekje om het met smaak op te
peuzelen.
Schooien,
dat doen ze hier niet!
“Ja
ja”..ik hoor het al denken.
“Nee
ze schooien niet...ze vragen! Net als toen de kids om een snoepje
kwamen vragen!”
“Ja..ja..
Maar honden gaan steeds dichter bij je zitten, geven pootjes,
klimmen op stoelen...
Dat doen kinderen
toch niet?
Nou, nee die
pootjes geven zag ik de kids inderdaad nooit doen ;)
en wat betreft de
rest?
Black Box methode
in actie.
Want
gooi er nog een stel kwijlende oogjes bij ( hè
toe... mam?) en je gaat
geheid overstag.
Jammie!
Onze
magen zijn weer gevuld. De koffie pruttelt...
Als ik de
etensbakken van de honden opstapel om aan het uitdeelrondje te
beginnen zie ik hoe de afwachtende harige smoeltjes me langzaam
volgen.
“loop
maar” zeg ik en de
zwerm verspreid zich op weg naar hun eigen stekje om daar geduldig te
wachten tot hun bak wordt neergezet.
Terwijl ik de
koffie inschenk, luister ik naar hun gesmikkel. En bedenk me dat ik
eerdaags weer eens snert moet gaan maken..
©Elizabeth van Mulken-Keur 2018
Bearded Collumn© " Nee hoor mijn hond schooit nooit" is met een foto van onze puppies Sogno en Sirius gepubliceerd in het NBCC clubblad no 6- 2018
In mijn collumn haal ik de Black Box methode aan, hier onder vind je de uitleg;
De Black Box Methode
Er bestaan veel
verschillende opvoed/trainmethodes. Peter Beekman werkte de Black Box
methode uit. Hij gaat er van uit dat gedrag een natuurlijk iets is en
dat de hond dat gedrag vertoond dat hij in de situatie als juist
acht,
Gedrag is een
reactie beïnvloed door interne en externe prikkels.
De Black Box
methode gaat er van uit dat de hond dus zelf op zoek gaat naar de
juiste manier om een oefening uit te voeren of een (tussen)doel te
bereiken. Wat verwacht de baas dat ik doe?
Hij zal dan
verschillende acties gaan ondernemen en onderwijl jouw reactie daarop
gaan peilen.
Je wacht
hierbij daarom in principe af met belonen tot de hond ( een deel van
)de oefening uitvoert op de gewenste manier of een handeling doet die
daar heel dicht bij komt. Pas dan geef je de beloning . De hond
associeert daardoor steeds de laatst uitgevoerde handeling met de
beloning en zal deze gaan proberen te evenaren bij een bepaalde actie
(oefening, opdracht,sportactie). Het is heel goed mogelijk om dit te
doen met behulp van een clicker wanneer het gebruik hiervan reeds
bekend is bij de hond.
Een voorbeeld.
Je wilt dat je hond in een cirkel stapt ( en gaat zitten). Je kunt
hem er naar toe brengen en dan belonen maar dit betekent niet dat je
hond de bedoeling heeft begrepen. Je kunt ook de hond in de nabijheid
van de cirkel los laten en afwachten tot het moment dat hij er in
stapt. Op dat moment beloon je. Als je dit meermaals geoefend hebt en
de hond de opdracht snapt kun je de opdracht verder uitwerken..je
wacht nu tot hij zit in de cirkel met belonen. Vervolgens kun je er
een commando aan koppelen. Voorbeeld “kring”. De hond moet nu
leren dat “kring”betekent in de cirkel gaat zitten. Dit kun je
nog verder uitbouwen door bijvoorbeeld een afstand tot de cirkel te
creëren. Je gaat op korte afstand van de cirkel staan, geeft de hond
de opdracht “kring”en wacht af tot hij in de cirkel gaat zitten
en beloond dan. Gaat het goed dan bouw je zo de afstand verder uit.
Wanneer een
hond door het zelf zoeken naar de gewenste actie onrust gaat vertonen
of er een “gevaarlijke”situatie ontstaat dan moet de baas in
kwestie de hond wegleiden zonder te straffen of te belonen en tot
rust laten komen. ( even een stukje wandelen, een eenvoudige opdracht
laten uitvoeren) en het later nog eens proberen.
© EvMK
