Spiritueel encounter

Inmiddels is het nieuwe jaar alweer zo'n twee maanden oud. Toch bedruipt me het gevoel dat hoofdstuk 2013 nog niet is afgesloten. Natuurlijk had het voorgaande jaar zijn ups en zijn downs. Maar om de ups echt te herinneren moet er gebladerd worden door de foto's.
Alleen al vanwege de immense impact op emotioneel gebied dat 2013 inhield,met op de valreep naar het heden verdriet om een te jong gestorven,geliefd huisdier. En het is wel eens, dat ze zeggen, dat je pas verder kunt gaan met een nieuw hoofdstuk, als je het vorige niet steeds blijft herlezen. Alleen hoe doe je dat als je zoveel dingen tegelijk een plekje moet geven?

Nu ben ik iemand die vaker motto's en uitspraken opschrijft, die me fascineren of die op een bepaald moment juist een duwtje in de rug kunnen geven. Op mijn prikbord, in mijn dagboek, in mijn agenda.
Soms alleen komen die terecht waar ze beter niet kunnen staan. Al is de tekst nog zo toepasselijk.
Zoals deze ( van een beroemde Nederlandse kok); "Koester herinneringen, want ze zijn de inspiratie voor morgen". Die ik ,bladerend in mijn oude agenda, in eerste instantie tot mijn schrik, aantrof op de sterfdag van mijn geliefde hond.

Zou het karma zijn? Net als dat iedereen zich al in de zomer waant, op het moment dat het eerste lentezonnetje zijn gezicht laat zien?
De eerste twee maanden van dit jaar begonnen stormachtig.En het regende verdrietig. Het leek wel alsof ze mijn gevoelens verwoorden.
Nu houd ik van storm. Heerlijk! Ik zeg altijd dat de wind de nare dingen en de bacillen weg waait. Okee, dat laatste bleek dit keer niet te werken, gezien de gekregen griep, maar toch!

Ja die griep. Helemaal uitgerangeerd zijn, biedt echt zo'n moment waarop je alles, maar dan ook alles, moet loslaten. Je ziet alles van een afstandje. De goede dingen maar ook de vervelende dingen kunnen je even niks interesseren.
En als je dan weer beter wordt ga je weer meer naar de toekomst kijken dan naar het verleden. Zeker als zo'n lentezonnetje je dan verwelkomt.
Ben ik uitgelezen in het hoofdstuk 2013. Nee nog niet, maar ik heb besloten dat ik dat boek eens even onderop de stapel ga leggen. Dan wordt het moeilijker hem steeds te openen.

En dan.. alsnog voornemens maken voor 2014? Nee, want uit ervaring weet ik dat meer dan de helft terzijde wordt gelegd en de andere helft toch anders verloopt dan de bedoeling ervan was. Een leuke wensenlijstje zonder einddatum is beter..

Maar voor 2014 heb ik wel een motto gevonden.
Dankzij een reclame voor een pikant autootje.Die ik ook wel zie zitten, maar dat even terzijde.
"Er zijn twee dingen in het leven; dingen die de moeite waard zijn...en de rest!"

En daar ga ik voor vanaf nu!