De laatste loodjes

Terwijl de loodjes het zwaarst wegen voor Mams, gaat er een zucht van verlichting op bij zoon.
Zijn schoolverlaterskamp te Brunssum is op het regenachtige weer na een nooit te vergeten ervaring geworden. De kennismaking met zijn toekomstige life science klas en zijn nieuwe mentor is prettig verlopen, zodat in elk geval hij de grote veranderingen die op stapel staan met vertrouwen tegemoet ziet.
Na ontelbare repetities en pittige generales is de eerste officiële voorstelling van de musical van groep 8, Strafkamp, een feit én een succes geworden. Mams is ervan overtuigd dat ze aanstaande vrijdag, als ze, vanuit de zaal ( in plaats van van achter de coulissen) vol trots de escapades van Zoonlief en zijn klasgenootjes op het podium zit te kijken, ze ongetwijfeld de nodige traantjes zal wegpinken.

Nog anderhalve week te gaan voor het leven van alledag wordt verruild voor een welverdiende zomervakantie. Een dagelijks ritme dat zelfs ingebakken zit bij onze honden. Als Baas om kwart op zeven richting werk is vertrokken staan ze klokslag half 8 al klaar om Dochter uit te "zwaaien". Om vervolgens tot de conclusie te komen dat ze voor niets staan te blaffen. Dochter is er niet!
Want zij is deze week op schoolverlaterskamp in Zeeland. In een week waarin de zinderende hitte zelfs de kaarsen op onze verandatafel heeft doen smelten en bliksemend noodweer Nederland op de kop zet.

Dag handje in hand, "selluf"doen, struikelen over speelgoed, geitjes voeren, en schepjes in de zandbak.
Dag Maan-Roos-Vis, vriendjes over de vloer, leren fietsen zonder wieltjes en zwemles.
Dag communicantje, uitzwaaien bij de schoolreis.
Dag flippo en voetbalplaatjes mania, pokemon, anubis en nintendofreakjes.
En dag hulpouder zijn op de basisschool en samen lunchen tussen de middag.

Vooral afgelopen jaar lijkt wel voorbij te zijn gevlogen. Zoon, die de Cito eindtoets maar een makkie vond. Zijn eigen eitjes leerde bakken en daar een gewoonte van maakte op de woensdagmiddag. Dochterlief die disco avonden had en elke dag, zelfs bij 20 cm sneeuw niet wilde gebracht maar zelf op de fiets naar school toog. De spannende tijd van wachten op de uitslagen van toetsen en het wel of niet aangenomen worden als leerling op twee nieuwe scholen.
 De kleren aan de waslijn die met de maand groter lijken te worden.
Een jaar waarin zowel Zoon als Dochter enorm zijn gegroeid. Letterlijk en Figuurlijk!!!
En Mams...tja...steeds een beetje minder nodig lijken te hebben.

Nog anderhalve week te gaan...
Voor Dochter staat nog het aanmeten van de kokskleding op het programma die ze nodig heeft om de richting Horeca in te gaan. En niet onbelangrijk; Haar eerste gala-avond.
De jurk hangt al klaar, de schoenen zijn uitgezocht en de komende woensdag zal ongetwijfeld in het teken staan van kapsels en mace-up. Zo'n echte moeder- dochterdag. Alhoewel Paps zich ook niet onbetuigd laat en een bijzonder  vervoer heeft weten te regelen om op unieke wijze bij het Gala te arriveren.
Boeken moeten ingeleverd, adressen uitgewisseld, foto's gemaakt en kastjes uitgeruimd. En dan zal het de laatste schooldag zijn van 2010-2011.

Afscheid van het vertrouwde. Voor Dochter die, na 3 jaar begeleid leren, de overstap gaat maken naar het Regulier onderwijs. En Zoon en zijn klasgenoten die die dag zullen worden uitgezwaaid door de groepen 1 tot en met 7 van de Basisschool waar hij de afgelopen 8 jaar bijna dagelijks te vinden was.
Dat wordt ongetwijfeld emotioneel!

En na de zomervakantie gaat het leven van dit gezin met een "brugpieper"en een zestienjarige een geheel andere wending nemen. Gelukkig heeft Mams zeven weken om aan het idee te wennen.

Alle leerlingen van groep 8 BS Willibrordus Obbicht en klas 3  Dacapo Eysenhegge Sittard heel veel plezier gewenst op jullie nieuwe school en een fijne toekomst.