Gered van het gewisse

Na de woensdagochtend weggeweest te zijn werd ik thuis half buiten, half binnen begroet door mijn vijf Beardies, allemaal super enthousiast dat vrouwtje er weer was, want dat betekent het krijgen van een mergkoekje.
De Baas was bezig met het snijden van dakleer, dat in de tussentijd elders op de nieuwe dakkapel werd gebrand.
Er werd pauze ingelast om te lunchen en de puppies Sirius en Sogno speelden in de tussentijd op het terras, tot ze ook eten kregen, samen met hun vriendinnetje Nienke.
Na het eten werd het tuinhek naar achter open gezet, ook omdat de bijna 10 jarige Dobby weer eens erover was gesprongen en de pups natuurlijk ook mee wilden. Onder begeleiding dan wel want ze hebben de afgelopen weken genoeg gesnoeid en gegraven.
Tijdens het spelen rende Sirius naar binnen, ik dacht om wat te drinken.Intussen probeerde ik Sogno te beletten het konijnenhol, dat ze al eerder deze week had gegraven, verder uit te diepen.
Opeens zie ik Sirius op me toe komen, geheel bibberend van kop tot teen, half gebogen loopje en duidelijk in paniek.Ik dacht dat hij geschrokken was van een klusgeluid ( de mannen waren namelijk weer aan de slag gegaan op het dak) maar toen ik hem wilde vasthouden moest hij plots overgeven. Al zijn eten kwam eruit. Maar de spiertrillingen hielden niet op.Zijn hart klopte torenhoge slagen. Toen ik hem op schoot tilde, zag ik dat zijn ogen een blik op oneindig hadden en dat het oogroze wit was. Meteen naar zijn bek gekeken,waar slijm aan hing en waar zowel zijn tong als het tandvlees witter waren dan ze hoorden te zijn, veel witter..
Geschreeuwd naar Baas op het dak dat er iets ernstigs aan de hand was en dat hij moest komen. Mijn instinct zei namelijk dat het wel eens iets giftigs kon zijn dat hij binnen had gekregen.We moesten direct naar de dierenarts.
We zijn de auto ingesprongen en naar de stad gereden waar de dierenartspraktijk is.Achteraf stom dat we niet eerst gebeld hadden want er had ook net geen arts kunnen zijn. Maar gelukkig voor Sirius was er wel een.
Onderweg had hij nog twee keer overgegeven. Maagzuur, slijm en tuinaarde. Hij heeft er een handje van om zo nu en dan stiekem een hapje van te nemen.Maar er niets bij gedacht op dat moment.
De dierenarts checkte zijn hart, slymvliezen, darmen en spieren en nam hem meteen over om hem aan een infuus te leggen en vit. K toe te dienen. Sirius had een strychnine vergiftiging en haast was geboden want hij verkeerde in anafylactische shock.
We moesten naar huis gaan en hem alleen laten want tot het infuus aansloeg konden we niks voor hem doen dan duimen!

Nu zijn er wel verschillende personen in onze straat die deze week de oprit met een goedje hebben bespoten,maar zelf hebben we nooit vergif in huis.En als we weten waar, lopen we er met een bochtje omheen. Natuurlijk meteen het terras geïnspecteerd maar er was geen takje opgevreten van de planten in het nieuw aangelegde bordertje en achterin de tuin konden ze voorheen dus niet door de barricade.De dierenarts was ook van mening dat een aantal takjes of een gevonden walnoot ook nooit deze heftige reactie konden uitlokken.

Rond half 4 hield ik het niet langer uit, Sirius lag al zo'n 2 uur aan het infuus, en ik belde de dierenarts op. De assistente zei dat de toestand van mijn puppenkind niet was verslechterd,gelukkig, maar dat er nog geen effect was door het infuus en dat dat ook nog wel even kon duren.We moesten ook onze tweede pup Sogno in de gaten houden. Zij had kort ervoor ook over gegeven en even slijm aan de bek. Bij gaan trillen of bleekheid moesten we ook meteen komen.Maar het kon bij haar ook de stress zijn van de hele situatie.

Rond 17 uur belde de dierenarts zelf. Hij had onze Beardie valium gegeven zodat zijn hart niet langer meer zo op hol was zodat zijn lichaam het gif door de infuus beter kon verwerken maar hij moest de nacht daar blijven aan de infuus. Die was wel aan geslagen want het gebibber in zijn lijf was wat afgenomen. Hij had zelf dienst en zou dus geregeld gaan kijken naar hem en via de webcam konden ze hem ook in de gaten houden. Vond het vreselijk dat hij daar toch "alleen"zou zijn. we bespraken ook onze bevindingen met betrekking tot zijn overgeven en de mogelijke oorzaken.De dierenarts weet deze vergiftiging niet aan een enkele walnoot of een takje van een plant, maar bemeste tuinaarde zou een oorzaak kunnen zijn.
NB: De enige plant, die al deze symptomen trouwens geeft, de rhodondendron, staat niet in onze tuin.

S'avonds rond 22.15 uur ging de telefoon, de dierenarts praktijk, ik schrok me te pletter want ik dacht dat hij belde om te zeggen dat Sirius achteruit was gegaan. Maar dat bleek niet zo. In de 5 uurtjes tussen zijn twee telefoontjes had de infuus en de vit. K zijn werk gedaan en Sirius was, zij het nog heel moe, weer op de benen, zonder spiertrillingen. Als we wilden mochten we hem komen halen!

Tuurlijk wilden we dat! De kids kregen de opdracht op de anderen te passen en we stapten in de auto. Bij het horen van onze stemmen wilde ons manneke al bijna over de balie heen klauteren. Hij was moe maar blij en klom direct bij me op schoot voor n knuffel.
Beide voorpoten waren geschoren en zaten nog in de tape. De eerste infuus had hij eruit gebeten dus hadden ze geen andere keuze gehad dan de tweede poot ook gebruiken. Maar die haren groeien wel weer aan, beter kaal dan hem moeten verliezen. Zijn ogen stonden niet meer apatisch, zijn tandvlees en tong waren weer roze. We bespraken nogmaals de situatie met de dierenarts.
Het was, gezien zijn neurologische reactie ( die anafylactische shock!) definitief een strychnine vergiftiging. Dit gif komt voor als rattenvergif, zit in slakkenkorrels en bevindt zich in bestrijdingsmiddelen en meststoffen. Strychnine en de soortgelijke gifstoffen kunnen , afhankelijk van de ingenomen dosis, binnen een kwartier tot enkele uren na inname in het bloed zijn opgenomen. Omdat er tussen de wandeling s'morgens en het tijdstip van gebeuren hoogstwaarschijnlijk te veel tijd zit en er zich in het braaksel aardig wat zwarte aarde bevond, is voor 99% de bemeste tuinaarde de oorzaak. Hierin zitten namelijk diverse meststoffen en ook heel vaak vermalen cacaodoppen.(NB chocolade is in bepaalde hoeveelheden/puurheid ook dodelijk voor honden).
Mogelijk heeft hij net een hap genomen waarin zich een te geconcentreerde hoeveelheid meststoffen bevond.

Thuis werd hij begroet door een dolblije Sogno, die een beetje down was geweest en hem meerdere malen was gaan zoeken maar hij ging direct op zoek naar zijn "surrogaatmoeder"Nienke, waarbij je een last van haar schouders af zag vallen. Zelf de Grauwelaars Dobby en Keshia waren blij hem weer te zien alsof ze beseften wat was gebeurd.
Ik ben vannacht op de bank bij ze blijven slapen. Sirius sliep erg diep ademend, bijna grommend, af en toe een jankje. Na een paar uurtje was hij even wakker omdat hij een hele sloot moest plassen ( als reactie op de infuus) en nodig moest. Maar erna sliep hij verder tot Baas na het gaan van de wekker beneden kwam. De tape van zijn pootjes mocht er af maar dat ging niet zonder slag of stoot. Hij haat al het kammen van zijn voorpoten en nu moest er ook nog haartje voor haartje van de tape geplukt worden. we hebben nu een soort van Beardiepoodle.Ook vandaag wordt hij natuurlijk scherp in de gaten gehouden

Na het ontbijt ben ik direct de border met keien dicht gaan stapelen zodat hij niet zomaar een hap verse grond kan nemen. Door onze snelle reactie waren we er op tijd bij en kunnen we dit zonder tranen ( okee wel die van geluk) aan jullie vertellen. Omdat er momenteel veel beardiepuppen zijn, die vast en zeker ook wel eens aan snoei en graafwerk doen en waar misschien ook, vanwege het voorjaar,een nieuwe tuin wordt aangelegd of plantenbakken gevuld, willen we jullie waarschuwen.

Kijk alsjeblieft uit dat je hond geen meststoffen, dus ook bemeste tuinaarde, potgrond of plantenvoeding, tot zich kan nemen. Want bij een verkeerde inname kan dit dus een vergiftiging tot gevolg hebben. Vraag je buren het je te zeggen als ze de stoep of hun tuin met onkruidverdelger te lijf gaan zodat je er om heen kunt gaan voor een paar dagen ( of nog beter vraag ze een krabber te gebruiken). En mocht je hond plots met spiertrillingen bij je komen,zijn ogen apatisch zijn en zijn tandvlees of tong is zo wit als een kalfslapje, bel dan om de nondeju de dierenarts en zeg dat je een vergiftiging vermoed en ga zo snel mogelijk er naar toe want elke minuut telt!