Dag mijn kleine Schetterbek

Afgelopen weekje waren we op vakantie met de caravan. Als vanouds zou Schoonpa op de vogels passen, zij het dan dat het door de komst van de drie valkjes iets drukker voor hem is geworden dan alleen op de agaporniden passen. Zoals ik altijd doe, de ochtend dat we gaan, het eten en drinken verschoond/vernieuwd en nog even zitten kletsen met Freddy en de andere vogels.Na een fijne ( maar eigenlijk wel te korte) kampeervakantie in Vierhouten arriveerden we dinsdagmiddag bij huize Thuis. Na even gauw gecheckt te hebben of er geen valkjes losvlogen zodat de achterdeur open kon blijven, terug naar de auto om de Beardies te bevrijden uit de achterbak van onze Renault Espace, waarna deze blaffend enthousiast de tuin en het huis instormden. Op het moment dat ik ze achterna liep het huis is, wist ik dat er iets niet klopte... Normaal gesproken als ik hallo, ik ben er weer! riep dan kwam er uit de kooi van Freddy, het agapornisvrouwtje, een schrille "fuiiiieeet" als begroeting terug. Nu geen reactie...??? Toen ik naar de kooi liep leek ze op de grond te zitten onder de etensbak en omdat ze bijna altijd al haar eten uit het bakje graafde en het vanaf de grond dan weer opat zag ik er niets raars in en begroette Spock, het agapornismannetje, waarmee ze een LAT relatie heeft, in de andere kooi. Op dat moment besloot "Freddy"vanuit haar stekje naar boven te fladderen in de kooi en schrok ik me te pletter; .... Dit was Freddy niet!!!!!!! Oh nee, hoe komt die nu hier en waar is Freddy, is ze ontsnapt? Heeft ze de knijpers bij de voerbakjes toch los gekregen, heeft mn schoonpa de deur opengelaten terwijl hij de vogels verschoonde en is ze weggevlogen? Boosheid en Paniek namen de overhand; waar is mijn Freddy??? Dat is niet Freddy, wat doet dat beestje in haar kooi...die wil ik niet, uit die kooi ermee, dat is Freddy's kooi. De kinderen probeerden me duidelijk te maken dat dat nieuwe beestje er ook niets aan kon doen. Manlief besloot zijn vader maar te bellen in de hoop meer duidelijkheid te krijgen, maar intussen was dit rare mens te overstuur om redelijk te kunnen zijn en is ze boven een potje gaan janken. Eigenlijk hoefde ik het niet meer te horen zeggen; Freddy is doodgegaan toen wij er niet waren.Maar hoe kan dat nu? Toen we donderdag weg gingen was ze nog springlevend en een bijterige wildebras zoals altijd. Kan een agapornis van 8 jaar en 3 maanden zomaar spontaan doodgaan? S'avonds zijn Manlief en ik naar Schoonvader gegaan. Zelfs hij, als fervent duivenliefhebber, wist niet wat er is gebeurd met Freddy. Zoals afgesproken is hij de tweede dag naar ons huis gekomen om de vogels te verzorgen en toen lag ze al dood onderin de kooi. Spock, ons agapornismannetje, zat zo te schreeuwen en gillen dat Schoonpa besloot Freddy's kooi schoon te maken en een ander (jong) agapornisvrouwtje is gaan halen zodat Spock weer gezelschap kreeg. Hij had Freddy bewaard voor me. In een zakje lag ze,de ogen half open, net als haar bekje, langgerekt lichaam, zoals ze vaak kon zitten, de tenen iets gekruld. Ik heb haar mee naar huis genomen en na nog even samen met Zoon geaaid en bekeken. Daarna heeft Manlief in de border, onder de zachtrose clematis een gat gegraven en hebben Zoon en ik Freddy in haar eierdoosje-kistje erin gelegd.Voor alle zekerheid heb ik haar graf beschermd met een aantal keien, zodat de rondzwervende katten van onze overburen niet aan haar kunnen komen. Zoon en ik hebben samen afscheid genomen en elkaar getroost.

Later op de avond heb ik voor het eerst eens goed gekeken naar die "vreemde eend in de bijt". Ze ( volgens Schoonpa is het een meisje) en als ik naar Spock's reactie kijk denk ik dat ook, is een agapornis met een rood/groenkopje, donkerder groene vleugels dan Freddy en in de staartveren felblauw, de snavel is nog half bruin dus is ze nog jong. Ik mag met mijn hand in haar kooi zonder dat ze me bijt. Ze is nog wat schuw en wil nog niet naar me toekomen ( maar na mijn reactie op haar bij thuiskomst kan ze ook niet anders dan mij eng vinden). Of ze ooit net zo enthousiast zal kletsen als Freddy, mijn kleine schetterbek, die heel vaak de honden voor de gek hield door mijn fluitje naar hen te imiteren, dat moet de tijd uit maken.Misschien kunnen Spock en zij straks wel samen in 1 kooi, iets dat met Freddy niet lukte omdat ze te fel haar voer verdedigde. Voorlopig mag zij aan mij wennen en ik aan haar. Oh ja, ik heb het vreemde eendje maar een naam gegeven; Seven ( of Nine).