Pootje?

Even grabbelen in de pot voor een handje vol Frolicjes... en vanuit alle hoeken komen ze aan.
Dobby en Keshia van hun stek op de trap, Sirius van achter de blauwe bank, Sogno uit haar hoekje in de badkamer, Nienke vanachter de bruine bank in de tv-hoek, en zelfs logeetjes Lara en Bono weten me direct te vinden.
Je ziet aan de kuifjes op hun hoofd dat ze hun oren gespitst hebben..wat zal het commando worden?

En op "Zit" sta ik midden in de kamer met vier zwarte, in allerlei greyfactoren, een donkerbruine, een lichtbruine en een blauwe beardie.
Allemaal keurig zittend met kwispelstaartjes in een cirkel binnen mijn zichtsveld om me heen.

Sommige hebben hun blik vast gericht op mijn gezicht. Andere proberen binnen de blackbox methode te achterhalen wat het is dat ze moeten doen voor een lekkertje.
En dat kan van alles zijn; high five, staan, af, kom voet...

Maar zou ik nu"pootje"vragen in het algemeen. Dan is de rest van het stel al zo dicht mogelijk bij me aan het zwaaien met het zijne of hare, wanneer ik bij de eerste een pootje aanneem en een lekkertje geef.Strevend om de volgende te zijn in de rij.
Dus zeg ik een naam vooraf en benader alleen diegene. Je ziet ze gewoon denken..oh..en ik dan? Maar ook de "smile"op hun gezichtjes van triomf als zij de volgende zijn die genoemd wordt. En dat is steeds wisselend.

Pootje laten geven vind ik zo leuk. De stoere binken die hun stevige knuisten in mijn hand leggen, bijna smijten. De blauwe dame die het altijd zo subtiel doet door haar poot naar voren toe in je hand te schuiven, de grote oude bruine bear die zijn poot extra lang in jouw hand laat liggen en je er bij blijft aankijken ( want wie weet krijg je dan wel twee koekjes), logeetje Lara, die haar votje naar voren schuift om zo netjes mogelijk haar pootje aan te bieden en dan de jongste en de oudste dame in het gezelschap...

Als ze in het donker bij me zouden zitten en ik niet zou kunnen zien wie de donkerbruine Keshia en wie de zwarte Sogno is..dan zouden ze me met pootje geven ook echt voor de gek kunnen houden.
Dezelfde elegante manier van geven, echt meisjesachtig, het zelfde gevormde slanke "handje"in de palm van mijn hand. En allebei met prachtige bruine ogen die je vragend aankijken om vervolgens superbeschaafd het frolicje op te smikkelen.

Ik heb er in elk geval graag nog een extra frolicje voor over om het ritueel nog eens te herhalen en nog een keertje van die kleine intense momentjes te genieten.
En de beardies..die vinden dat helemaal niet erg hoor!